امشبـــ
دیوانگى در من بالا زدهـــ !
نه سکوتـــ
نه موسیقىـــ
نه حتى سیگــــآر
هیچ چیز و هیچ چیز
این دیوانگىـــ را تسکین نمى دهـــد
جز عطر تنت لعنتىــــ
کــــــجـا !!؟
همـین جــــاسـت آغــوشِ مـن !
که روزی هـــزار بـــار میــخـوانــمت کـه :
بیــــــــــا…
و تـــو ..
هــر بـــار ..
بــا شیطــنتـی تمـــــــام !
صــــدا نــــازک میـکنــــی ..
و بـــاز هـــم مـی پـــرســـی :
کجــــــــــــــــا !!
دلمـــ میخواد وقتیـــ پیر شدمـــ
دخترمـــ یــــآ پسرمـــ ازم پرسید عشقتـــ کی بود ؟
بتونمـــ با دستم به اتــآق اشاره کنم و بگمــ :
اونـــآهاش ... اونجــآ نشستهـــ
فقطـــ همینـــ
از جنس کدام نور بودی ستاره من؟
که جسارت با تو بودن در من جنبید؟
و من چه عاشقانه به رویت لبخند زدم
و تو چه مهربانانه لبخندم را پاسخ گفتی
و این شد
عاشقانه ی آرام “من و تو”
چیزیمـــ نیستــــ
فقطــــ راستشـــ را بخواهیــــ
دلمـــ برایـــ با همــ بودنـــهای یواشکیـــ مان لکــــ زدهـــ استــــ :(